پنــــــج گنــــــج
سلاااااام سلاااام دوستای من
چ ب شماها ک روشنید و چ ب شماهایی ک چراغ خاموش میاید و آمارتونو دارم ! :))
خیلی خوشحالم ک امروز صبح با این زمینه ی ذهنی بیدار شدم و روزمو شروع کردم و خوشحالترم چون از صبح دارم این حس رو و این آگاهی رو ب همه ی کسایی ک میتونم انتقال میدم .
راستش میدونید ک من چند وقتی هست ب کل روحیه ی سابقم رو از دست دادم و در دنیایی از ترس و ناامیدی و منفی نگری غوطه وربودم
اونم بخاطر ی مسئله ی ساده ای ک هزار برابر حادترش رو خیلی ها متاسفانه این روزها درگیرنش ..
و وقتی خودمو واکاوی کردم دیدم ریشه ش اول توو "ترس" ئه .. دوم توو ناامیدی و ناشادی و نارضایتی ..
سوم توو دوس نداشتن خودم و مقصر دونستن خودم و دیگری ... اینکهمدام خودم و دو نفر دیگه رو هرکدومو ب نوعی در ذهنم پای میز محاکمه میکشوندم برای این اتفاق .
امروز صبح ک بیدارشدم طبق معمول تا وقتی ک چشمام کامل باز شه و بلند شم ، رفتم سراغ موبایلم و در میون پیامهای زیاد وای بر و لا ین و وا تس اپ و ... ی مسیج رو ناخوداگاه باز کردم .
اینم بگم ک میون دوستا و اطرافیان کاملا جاافتاده ک من معمولا ویدئو هارو باز نمیکنم چون حوصله ی دیدن کلیپ ندارم و بنظرمم خیلی خنده دار یا جالب نیستن این کلیپ هایی ک این روزا همه برای هم میفرستن .. و از طرفی با متن بیشتر حال میکنم .. ینی ترجیح میدم ی مطلبی و بخونم تا بشینم فیلم نگا کنم ..
توو گروههایی ک گاها ناچارا عضوت میکنن و من خیلی راحت میام بیرون ب جز چنتاشون .. دیدم ی آدرس داده شده و ی فیلم از ی خانم ک تجربیاتش از زندگی بیماری و دنیا رو بیان کرده . برام جالب بود و مثل کلیپهای روانشناسی ای ک توو گروه روانکاوی مون میفرستن اینم باز کردم چون حس کردم ارزش دیدن باید داشته باشه ...
از دیدن این فیلم چیزای زیادی یاد گرفتم ک قبل میدونستم همونطور ک قطعا شما هم میدونین .. منتها دونستنِ صرف ، با آگاهی فرق داره ..
آگاهی یعنی بینش داشته باشیم نسبت ب ی دانش. ی دانسته . یعنی غیر از دونستن بکار ببریم و زیر و بمشو بشناسیم ..
قبلا راجع ب بیماری MS مطالبی خونده بودم (طی تحصیل) ک این بیماری بیشتر گریبان افراد سخت رو میگیره . افرادی ک از لحاظ عاطفی گشوده نیستن و .. مفصله قضیه ش .
میخوام اینو بگم ک انگار وااااقعا واقعیت داره ک هر بیماری جسمانی ای ی ربط و ریشه ای در روان داره و متاسفم ک اینو آموخته بودم طی دوران تحصیل ولی هنوز یکم شک داشتم چون ی چیزی ته ذهنم فریاد میزد پس علم چی ؟!! پس فیزیک و بدن و باکتر و ویروس چی ؟! اینا مگه ب روان ربط دارن ؟! در حالیکه واقعیت اینه اگر ما سلامت روان داشته باشیم سیستم دفاعی و ایمنی قوی تری هم خواهیم داشت .. ک تاثیر گذارن ب همون ویروس و باکتری و تهاجم سلولهای ناسالم .
انقدر این مبحث گسترده ست ک نمیدونم از کجا بگم و چجوری تمومش کنم ک همه چیز رو راجع بهش گفته باشم !
توو این ویدئو ب 5 درس مهم زندگی ک یک خانم شدیدا بیمار .. بهش دست پدا میکنه اشاره میشه و میخوام براتون بگم ب اضافه ی مطالبی از خودم و در آخر لینک فیلم رو هم میزارم خودتون خواستید دانلود کنید ببینید ...
عشــــــق
بزرگترین دستآویز و موهبت در دسترس ..
عشق بورزیم . ب خودمون ب دیگران ب کائنات .
اولللل از همه خودمون رو دوست داشته باشیم و برای خودمون از هر لحاظ ارزش و احترام قائل باشیم ... و سپس ب دیگری .. عشق ب دیگران ..
حذفِ ترس
ما فکر میکنیم ترس عامل محافظت ماست .. در حالیکه عشقِ ک محافظت میکنه از ما و دیگران . همون عشق اگر باشه از خودمون و دیگران میتونیم مراقبت کنیم .. و ترس ... بزرگترین مانع بشر برای پیشرفتشه .. و القا کننده ی افکار منفی .
این خانم میگه ک من میترسیدم از خوزدن غذاهای ناسالم و سرطان زا ! از خشم دیگران میترسیدم و.. درصورتیکه همین ترس عاملیِ ک نمیزاره شما ذهن آزاد داشته باشید و لذت ببرید ..
شادی نشاط لذت
بقول اونوری ها joy یا enjoy
شاد باشید و لذت ببرید از همه چیز .. همه چیزهایی ک اطرافتونه .. زیبایی ها رو درک کنید ببینید و شاد باشید .. این چیزیه ک خداوند از ما میخواد و چیزیه ک متاسفانه در کشور ما بهمون یاد ندادن .. هرگز نگفتن ک خداوند از ما شادی میخواد و وقتی ما شاد باشیم بخندیم و لذت ببریم لحظه ایه ک خدا خوشحال میشه نه وقتی زار میزنیم .. در عوض شنیدیم ک اگه برای x اشک بریزی ثواب بردی ..
این فرق ما و اروپایی هاست .. ک اونها زندگی رو عمیق تر درک کردن و بهتر طی ش میکنن تا مایی ک حتی مثلا مولودی هامون تم غم و سینه زنی داره ..
و انگار هر چیزی ک با غم و اشک سرشته باشه برامون قابل تایید بنظر میاد و اگر شادی دیگران خنده هاشون یا .. ببینیم با غضب نگاه میکنیم ک تنگار کار اشتباهی صورت گرفته .
زندگی یک موهبت ، یک هدیه
زندگی یک هدیه ست ک ب هر کدوم از ما داده شده . باید قدرشو بدونیم و ازش نهایت استفاده رو بکنیم . حتی هر چالش یا اتفاقی ک شاید در نظرمون ناخوشایند بیاد درواقع یک هدیه ست و یک پیامی برای ما داره و اگر اون رخداد همچنان باقی ست ب این معنیِ ک هنوز کارش با ما تموم نشده ..
این خانم فکر میکرد ک سرطان عامل کشنده ی اونه در حالیکه بعدا ک در کما میره و معنای خیلی چیزهارو طور دیگری درک میکنه میفهمه ک این خودش بوده ک قبل از سرطان خودش رو داشته از بین میبرده . نه این بیماری .
با همون ترس هاش جلو میرفته شاد نبوده و تمام دوران زندگیش حتی زمانی ک سلامت بوده با ترس از بیماری زندگی کرده و هر چیزی ام ک میخواسته بخوره دقیقا ب این فکر میکرده ک سرطان زا نباشه و درواقع لذتی نمیبرده ..
و درس آخر ..
خودمون باشیم
هر کدوم از ما با توانایی های محدود یا نا محدود .. با داشته های کم یا زیادمون .. موجودی منحصر بفردیم ک زندگی بهش هدیه داده شده .
پس ب کم یا زیاد بودنمون کم یا زیاد داشتنمون نگاه نکنیم . خودمون رو همونطور ک هستیم باور کنیم بپذیریم و دوست داشته باشیم .. تلاش کنیم برای تحقق خویشتن واقعی مون . برای شکوفایی خودمون و اونچه ک در حقیقت هستیم .. ارزش وجودیمون ..
با تمام کاستی ها یا زیادی های شخصیتی .. دوست بداریم خودمون رو و شکوفا کنیم خویشتنمون رو ...
+ برای من خیلی تاثیرگذار بود و شاید برای دیگری اصلا نباشه یا ..
هرکس بر اساس نگرش و نیازش ب بالندگی رشد میکنه برداشت میکنه میخونه و تاثیر میگیره فقط امیدوارم تمام شما هم بر اساس نیازتون تونسته باشید نکات مثبت این متن رو برای خودتون برداشت کنید و عمل کنید .
امروز وقتی این لینک رو برای مادرم هم فرستادم (علاوه بر چندین و چندنفری ک براشون فرستادم) دیدم مسیج داد ک اززندگی قبل مرگ چ خیری دیدم ک این فیلم و مسائل پس از مرگ و نگاه کنم .
متاسف شدم . و براش نوشتم ک راجب نشاط امید و سلامتیه .. و متوجه شدم مثل بارها و بارهایی ک شدم طی زندگیم ک مادرم جز اون دشته ست ک بر خلاف من نمخواد تغییر کنه شاد باشه و اگر دنیا و زندگی بهش سختی یا ناشادی القا میکنه .. یا ادمای اطرافش ؛ خودش نمیخواد این ناامیدی و غم رو تقلیل بده ..
سعی کنیم ما اینطور نباشیم ..
لینک : http://www.aparat.com/v/CGueS
کمتر پیش میاد خودم رو دوست داشته باشم
همیشه دیگران رو بخودم ترجیح میدم تا رضایتشون جلب بشه
راهش رو هم بلد نیستم چطوری باید نگاه بهتری به خودم داشته باشم
شما میتونید کمک کنید؟